Die dag in Sint-Victor... een uitdieping

Donderdag 15/01/2015

Bij de laatste workshop moesten de kinderen een klein brief invullen waarin ze een top 4 maakten van de workshops. Zo wisten de mensen van de coöperatieve groep hoe ze kinderen moesten verdelen voor de uitdieping van de workshops.

We toonden de grafische partituren en we speelden deze. Achteraf verwoorden we waarom die partituur die ze gekozen hadden en vroegen we ook welke andere instrumenten je kan gebruiken voor bv. een dikke bol.

 

 

De kinderen wisten heel snel welke partituur er gespeeld werd. Ze konden ook verwoorden waarom het die partituur was. 
Bv. de eerste partituur, de kinderen verwoorden dat de dikke bol staat voor een harde klas en de golfjes voor een instrument dat je schudt.
Wanneer de kinderen zelf een partituur mochten verklanken gebruikten ze spontaan andere instrumenten dan dat ik en Celien hadden gebruikt.
Voor het kiezen van een motief lieten Celien en ik de kinderen kiezen en 2 partituren naast elkaar leggen. We verklankten hem met verschillende instrumenten tot we hadden gevonden wat we wilden.

Dan verdeelden we de kinderen in 5 groepen en kregen ze elk een stuk van een verhaal. We gingen rond bij de kinderen en hielpen ze als het nodig was.
Bij vele kinderen moesten we enkel luisteren en bij andere moesten we stukje per stukje bevragen hoe ze het kunnen verklanken. We merkten dat er niet te veel tijd nog was om de kinderen zelf een grafische partituur te laten tekenen dus we besloten om eerst het toonmoment te oefenen tot dit vlot liep en als er daarna tijd over zou zijn de kinderen een partituur te laten tekenen. Dit is uiteindelijk niet meer kunnen gebruiken.
Bij het oefenen van het toonmoment merkten we dat de kinderen niet zonder onze hulp het konden spelen. de kinderen zelf wisten niet goed wanneer ze moesten spelen.
Om het voor de kinderen overzichtelijk te maken lieten we ze op volgorde zitten. Zo zagen ze al dat als het groepje voor hen klaar was het aan hen was. Om het verschil tussen refrein (motief) en strofes (stukjes van het verhaal) duidelijk te maken spraken we een teken af. Als ik mijn vuist omhoog stak was het duidelijk dat het refrein moest gespeeld worden. Als Celien 1 vinger opstak moest groep 1 spelen. Als ze 2 vingers opstak moest groep 2 spelen. Enzovoort. Deze tekens moesten we maar 1 keer uitleggen. De kinderen begrepen ze direct en ze waren er zeer gebaat bij.
Het toonmoment liep zeer vlot. Ze zaten in het lokaal in dezelfde volgorde en ze keken naar ons. Wij moesten niets zeggen enkel ons hand opsteken en de kinderen wisten direct welk stuk ze moesten spelen.
We kregen achteraf nog complimenten van de andere groep en de andere studenten vroegen wat die tekens betekende. Het was voor hen niet duidelijk, maar voor de leerlingen van onze groep was het een grote hulp. 
Tijdens de uitbreiding merkten we dat sommige kinderen een beetje zenuwachtig waren toen ze hoorden dat ze moesten spelen voor de kinderen van de bovenbouw. Daarom besloten we om de leerlingen op het toonmoment met de rug naar de andere leerlingen te laten zitten zodat ze niet zouden dichtklappen als ze al die andere leerlingen zouden zien.

Slotreflectie:
Door alles wat we geleerd hadden in de workshops van de voormiddag wisten we hoe we zeker in de namiddag moesten aanpakken. Af en toe merkten we bij het laten horen van de stukjes verhaal in de groep dat het niet altijd duidelijk verklankt was. We stelden dan vragen aan de groep hoe ze het anders zouden doen en daardoor kwamen we tot een mooi resultaat. Ik ben er trots op wat het eindresultaat was. Door het vallen en opstaan van de voormiddag stond ik stevig in mijn schoenen in de namiddag. Over de middag bekeek ik samen met Celien het lesverloop en bespraken we waar we op moesten letten, hoe we het gaan aanpakken, welke vragen we moesten stellen. We wisten al op voorhand waar het kon mislopen als we niet eerst iets anders bespreken of extra vragen zouden stellen. We merkten ook dat de workshop in de voormiddag een grote hulp was voor de kinderen. De kinderen wisten in de namiddag al hoe ze bepaalde zaken kunnen verklanken omdat ze dat in de voormiddag hebben geleerd.
Het was een vermoeiende dag, maar ik heb toch veel plezier gehad en ik ben blij dat ik het heb mogen meemaken. De kinderen waren blij en hebben ook plezier gehad. En een lach op het gezicht van het kind doet voor mij al heel veel.